“Inprobisaziorik onena idatzita dagoena da”

Kazetariak izango gara, lortuko dugu unibertsitatea amaitu eta kazetari izendatzen gaituen titulu bat izatea.

Lortu arteko bitarte horretan, egunero gauza berriak ikasi eta ikusten ditugu, historia, zuzenbidea, nazioarteko harremanak, ekonomia…hainbat gair dauzakgu gure kultura maila handiagotzen dutenak, edo beharko luketenak,e ta momentuz benetan gureari lotutako bakan batzuk.

Elisabete Larrinagak esan zigun aste hasieran aipatutakoa, alegia, inprobisazio eza dela inprobisazio onena. Aurretiaz ere entzunda genuen, baina irratia entzutean , telebista ikustean, ezin imagina dezakegu esaten dituzten gauza guztiak gidoian idatzita daudenik… Arantza Gutierrez Paz irakalseak kaleratutako liburu baten sinopsia irakurtzen ere agertu da esaldi ditxosozkoa, eta, hainbat aldiz entzunda horren harira idaztea etorri zait burura.

Gatza da sinestea Euskadi Gaztea, Euskadi irratia edo edozein komunikabidetako estariek inprobisaziorako lekurik ez dutela izaten.

Izaten dira Teleberria, edo albistegi eta antzeko saio serioak, non informazioa den nagusi eta ulertu dezakegun esan beharrekoak esan behar direla, eta gidoia jarraitzea besterik ez dagoela.

Baina, burura datorkit Ilaski Serrano edo Euskadi Gazteako bestelako esatariak, “reality” gisako saioak egiten , hainbat “ñañukeri” egiten saioan zehar, hori dena benetan idatzita al dago?

Berria; EHUk eskolak euskaraz emateko gai diren irakasle gutxiegi dauzka

EHUk eskolak euskaraz emateko gai diren irakasle gutxiegi dauzka

Ikasleen %40k ikasketak euskaraz egin nahi dituzte, baina irakasleen herenak bakarrik dira elebidunak

Euskal Herriko Unibertsitateak (EHU) ez dauka gaitasunik euskaraz ikasi nahi duten ikasle guztiei eskolak euskaraz emateko. EHUn lehenengoz izena ematen duten ikasleen %40 euskarazko adarrerako matrikulatzen dira, baina unibertsitateko irakasleen herenek bakarrik dakite euskaraz. Horixe ondorioztatzen da EHUn euskarak izan duen bilakaera aztertzen duen txostenetik.

Juan Ignacio Perez Iglesias EHUko errektoreak txostenaren aurkezpenean esan zuenez, gabeziak non dauden jakiteko balio du azterketak. Halaber, hurrengo urtearen hasierarako EHUko Gobernu Kontseiluari Euskararen Plan Gidaria aurkeztuko diola esan zuen. Gobernu Kontseiluak Plan Gidaria onartuz gero, horren arabera diseinatuko dira euskararako politika guztiak EHUn.

Artikulu osoa irakurtzeko, KLIKATU HEMEN

Egunotan euskal albistegietan entzundako albistea da aurretiaz plazaratu dugun hori. Guk Berria egunkariak emandako bertsioa erabiltzea egoki ikusi dugu, eta hor daukazue zati bat.

Gogorra da honen gisakoak irakurri eta entzutea, guretzako behintzat. Euskal Herriko Unibertsitatea, izenak berak dioenez, Euskal Herrikoa, eta bere ikasleoi, euskaraz nahi haina iaksteko aukerarik emateko aukerarik ez izatea… agian ingleses matriluatu beharko gara gure hizkuntzan baino?

Perez Iglesias jauna da orain erruduntzat jo daitekeena, unibertsitateko gobernu burua nolabait esatearren, baina egon dira aurrekoak eta egongo dira ondorengoak, eta… asko axolako al zaie arazo hau?

Inporta al zaie bigarren ziklora heldu eta derrigor ikastarlo guztiak ez badira ere aukerako gaiak erderaz egin behar izatea?

Kazetaritzakook nahikoa suerte izan dugu momenturarte, baina…

Zenbat eta zenbat lizentziatu irtetzen dira urtero? zenbat eta zenbat ikasle dira behar bezalako prestakuntza jaso eta etorkizun hurbilean klaseak emateko? Beti ere, euskaldunak!!!!

Eragin handia duelako irakaslearen gogoak eta hitz jarioak…

Ikasteko garaia da, soberan dakigu hori ikasle garenek, eta bitakora honen lerroen irakurle zintzo zaretenek ere dagoeneko jakingo duzue bebai.

Ikasten gabiltza, jotake, azterketa batzuetarako gehiago beste batzuetarako gutxiago…

Niretzako garrantzitsua izan da beti apunteen kalitatea, kostatu zait, nahikoa gainera nireak ez diren apunteekin ikastea, finean, ez da nire letra, ez da nire euskera,ez da nire hitz egiteko era… ohitura falta, noski! (Hemendik aunterik utzi didanari nila esker!) Honetara ere ohitu behar bizitza honetan…

Baina, gaur…beste kontu baten inguruan bueltaka ibili naiz, eta hemen zuekin konpartitzea iruditu zait egokiena.

Irakasle baten zein beste baten arloa ikastea berdina al da?

Egia da, ados egongo zarete nirekin arlo batzuk beste batzuk baino interesgarriagoak direla, arlo batzuk ikasteko pazientzia haundia hartu behar da, nahi ez izan arren aulkian erei eta gure burua ikastera derrigortu, beste batzuk gure interesekoak dira etorkizunean baliagarri izango zaizkigu,etab.

Baina… irakasle askok beren klaseak eramangarri egiten dituzte, ikasleoi baliagarri izango zaizkigun gauzak irakasten dizkigute, badoaz gutxi gora behera klasearen nondik norakoak zehazten…eztakit…saiatzen dira ikasleokin nolabaiteko elkarkidetza sortzen.

Beste batzuk aldiz, eta ez naiz adibiderik ematen ipiniko, ezta gutxiagorik ere, finean, guztiek ditugu eta izan ditugu horrelakoak, klasera joan, beren esan beharrekoak esan eta alde egiten dute…pena da… horrek ikasleoi sarri askotan klasera joateko gogoak kentzen dizkigu, eta ikasterako ordua heltzean , askoz be gatzagoa da apunteen aurrean jartzea.

Zuek zer deritzozue????