Archive for the ‘Denetarik’ Category

Zorionak Portugalete! Zorionak Bizkaiko Ikastolak!

2013/05/28

Ibilaldia egun bateko jaia dela dirudien arren, Ibilaldia egun askotako lana da, pertsona askoren esfortzu eta ametsa, euskararen aldeko apustua egin eta Bizkaiko Ikastolei laguntzea helburu duten hamaika euskaltzaleren orduak dira Ibilaldia, hizketaldiak, telefono deiak, irribarreak, malkoak, ardurak… hainbeste gauza…

Trapagaranen ospatu zen iaz Bizkaiko Ikastolen aldeko jaia, ez zen jai makala izan Itxaropena Ikastolak egindakoa, 300 familia inguruko ikastetxea, bigarren lerroa azken urteotan ari dena sartzen, Meatzaldeko ikastola bakarra, erronkari eusten jakin zioten, eguraldiak azken egunetan etzuen lagundu, Atheltickek ere konplikatu zituen gauzak pittin bat, baina “i2.zero” handia izan zen.

Trapagan bertan hartu zuen lekukoa Asti-Leku ikastolak, eta haren izenean Txus, Ikastolako zuzendariak. Gogoz eta zetorkionaz guztiz jabetu barik (jakin izan balu batek daki lekukoa bertan ez ote zuen utziko…!) lanean jartzea tokatzen zitzaion, berari eta ikastolako famili, haur, irakasle, guraso… guztiei.

Urtean zehar, akaso nire pertzepzioa izan da, baina herrian ez da Ibilaldia girorik lar sumatu, egon dira ekintzak, noski! batzuk agian ikusgarriagoak, beste batzuk urrunago geratu izan zaizkidanak… baina euskaltzaleok aspaldi genuen buruan Maiatzeko azken Igandeko zita.

Udaberri euritsua ari gara eukitzen baina Igandean eguzkiak argitu zituen Portugaleteko kaleak, goizean goizetik eguraldi benetan polita euki genuen, egunaz gozatzeko modukoa. (Penitentziaren bat egin beharko dute agian batzuek Lorentzo jaunari ordaintzeko, baina… horretan enaiz sartuko!)

Heldu ziren politikariak ikastolara, bakoitza bere kolorekoekin, bakoitza bere kanpaina propioa egiteko intentzioarekin, batzuk, zoritxarrez, erdaraz be zuzendu ziran bertaratutakoei, beste batzuek argazkian agertzea beste helbururik etzuten, baina berdin da, ez ziren eguneko protagonistak, egunak beste protagonista batzuk zituen.

Dena prest, ikasleak, eta irakasleak, txosnak prest, puzgarriak prest, janaria prest, ikastoletako jendea Portugaletera iristen, autobusak… den dena gurera etortzeko ziren guztiei harrera egiteko prest.

Zoriontzeko modukoa Igandekoa, ez bakarrik Asti-Leku ikastolako jendeari, baizik eta benetan gure herriko jendeari, uste dut sekula ez ditudala Portugaleteko bazterrak hain beteta ikusi, jendea han hemenka, jai giroan, musikaz gozatzen, ibilbidean, argazkiak egiten… eta batez ere, Ezkerraldean, eta Portugaleten euskaraz bizi gaitezkeela eta bizi gura dogula ozen esaten, entzun behar duenak entzuteko, barrenak askatzeko, gureaz gozatzeko.

Ikastolak Ibilaldiaren erronkari eutsi dio, baina lortu du nire ustetan are garrantzitsuagoa den beste zera bat bebai, lortu du herrian egotea, lortu du Ikastolako guraso edo irakasle ez direnek ere Ikastolaz hitz egitea, ikastolak egindako esfortzuaz hitz egitea, lortu du kalean egotea, jendearen artean, jai giroan, hurbil.

Barrutik bizi izan dut Ibilaldi bat antolatzea zer den, Igandean bertan trago eta trago artean malkoren bat be jausi zitzaidan, eta ziur nago antolatu litezkeela gauzak hobeto, edo ezberdin, edo akaso goitik eta behera aldatu jaiaren formatua, bakoitzak modu baten ikusiko du, baina batzuei behintzat ez zaigu hain errez ahaztuko Igandean bizi izan genuena, eta ziur nago, gaur oraindik ere asko eta asko lehertuta egongo badira ere, urteko esfortsu danen erantzuna izan zala Igandekoa, lanean aritu den orok bere lanaren trukean ezer eskatu ez duen horrek, hortxe euki du trukea.

Zorionak Bizkaiko Ikastolei, finean, aurten Asti-Lekuk lortu duena datorren urtean Gernikak eta 2015ean berriz be Ezkerraldeak lortuko dute.

 

Koloretako txutxumutxuak

2010/11/02

Pasa da denbora blog honi hasiera eman genionetik (bai, eman genionetik, Kostaldea enuen nik bakarrik hasi, Kostaldea Kazeatritza ikasten ari ginela jaio zen, oraindik blog bat zer zen, hauen erabilera eta Gorka Palacios irakasleak esan izanagatik bakarrik ezagutzen genuenean).

Pasa da denbora, eta egia da gauza asko eta asko aldatu direla… bloga bera… bitacoras.com zerbitzarian eskegita jaio zen, hiru egile izatetik, ni neu bakarrik kudeatzaile izatera pasa nintzen…

Euskal blogosfera ere handitu da, eta blog eta bestelako sare sozialak ez dira irakasle baten ideia txoro bat, negozioak egiteko bide berri bat dira, harremanak ulertzeko modu berria ere badira, zalantzarik gabe!

Bere momentuan maiz idazten nuen nire bitacora honetan, nire gogoeta pertsonalen arbela publiko honetan, azkenaldian, oso gutxi dira idazteko gogoz nabilen egunak, idazteko denboraz…

Blogen inguruko interesa, ordea, bizirik dago nire barrenean, beti izan naiz apur bat txutxumutxu zalea, eta blogek puntu hori ere badute, beste batzuek esan dutenaren, esaten dutenaren inguruan txutxumutxuan aritzeko aukera ematen du blog batek, ordenagailu aurrean, inori ezer esan gabe, honek edo harek idazten duena irakurtzen eta bakoitzak bere iritzia sortzen…

Sustatutik Iker Merodioren blogera egin dut salto gaur, EITBko langileei ireki nahi dieten espedientea dela eta, biek eskegi dute beren hormetan… pena ez naizela gehiegi harritu irakurri dudanean, egia esan.

2005.urtea oso urrun geratzen da…oroitzapenak, ordea, benetan politak ditut… Gaur, lan berri batean hais naizen egun honetan, etorkizunak gutxika beste kolore bat duela dirudien honetan, itzuliko nintzateke garai hartara…

Moda kontuak…

2010/04/17

Azkenaldian modan daude bere eskuak erabilita, gustu apur batekin, hainbat  bitxikeri egin eta interneten salgai jartzen dituzten neska-mutilen guneak.

Ondoren dekozuen esteka hau horren adibideetako bat da, baina badira beste hainbat eta hainbat ere… erakutsiko dikizuet hurrengo egunetan…

http://piniblu.blogspot.com/2010/04/sorteo.html

Diseinatzaile berri hauen lanen harira, azken egunotan blog ezberdinetan egiten dituzten zozketen berri ere izan dut, finean, egiten dituzten horiek erakusteko modurik onena da jendeari helaraztea, eta zozketak ez dira bide txarra izaten jendea erakartzeko.

 Troy Handmade

Horra Horra!

Caceres aldetik, Mi  Taller Manual

eta beste bat…: MyamNyX

http://www.madforfashionblog.com/

This slideshow requires JavaScript.

eta nagusitan, zer?

2010/03/01
Txikia zarenean maiz egiten dizuten galdera da… “nagusitan zer izango zara?”
Nik ondo gogoratzen dut txiki-txikia nintzela hasi nintzela esaten idazle izango nintzela nagusia nintzenean eta hala segitu nuela hainbat urtez. Agian hori izango da blog hau existitzearen arrazoietako bat… idazle izan ez, eta behintzat nire hitzak non plazaratu izateko aukera ematen dit blog honek.
Aspaldian nahiko ahaztuta izan dut, beraz, idazlea, sasi-idazle bilakatu dela esan dezaket.
Aurreko egunean, lehengusina txikia, auzoko neskatila gaztea eta beste pare batekin nengoela nagusitan zer izango ziren galdezka ibili ginen… bata andereñoa… hori ere oso tipikoa zen, beti egon da ikasgela guztietan andereñoa nolabait idolo gisa izan duen batenbat, nagusitan haren antzera ibili nahi dena. besteak ez dakiela, medikua ezetz, erizaina eta antzekoak be deskartuatuta, odolarekin zerikusia izan dezakeen oro alde batera…
Mahaian zirenetatik bat ere ez da hamar urtetara heltzen…batek daki bizitzak zenbat buelta emango dizkien, eta non amaituko ote duten.
Haietako baten amak egindako komentarioarekin geratu nintzen. Erizaina edo irakaslea izateko ikasketak ondo daudela, erizaintza eta magisteritza ikasitako guztiak lanean daudela eta ez dituztela soldata txarrak.
Eta han ni, ixilik, entzuten… eta hala nola, bapatean esan zidan kazetaritza ikasketak egitera ez lukeela animatuko bere alaba, ni ikustea besterik ez dagoela… Egia da oso modu onean eta konfidantza ikaragarriarekin esan zidala, baina… egia da ere zer pentsatu euki dudala egun hauetan.
Idazle izango nintzela eta kazetaritza ez dago oso urrun. Kazetaritza ikasten oso ondo pasatu dut, asko ikasi dut, eta lagun on onak egin ditut , horraino ez daukat damutzeko arrazoirik.
Lanari dagokionean… lana dagoen ala ez dagoen…egon egongo da, agian ez baldintzarik onenentan, edo agian ez nik nahi edo amestu ditudan baldintzetan, baina ezagutzen ditut lanean dabiltzan kazetari ugari, eta batzuk poz-pozik daude, beraz, agian niretzako nahi ez nuen  horrek beste bati bizitza ematen dio, batek daki!
Itzuliko nintzateke Radio Euskadira, nahiz eta asteburuetan lan egin behar izan, eta jarraituko nuke Matrakarako elkarrizketak egiten (baldin eta existituko balitz), eta agian beste uda bat emango nuke prentsarekin harremanak egiten, (nahiz ez zen nire bizitzako udarik onena izan). Baina… beste bide bati ekin nion unibertsitatea amaitutakoan, eta irakasle izatea ere gustatzen zait, eta finean, badu irakaskuntzak kazetaritzarekin ere erlazioa,ezta?
 Kazetariak komunikazioa du helburu, mezuak edo albisteak zabaltzea, jendeari agian hedabiderik egin ezean ezagutuko ez lituzkeen datu eta berriak helaraztea.
Eta… irakaskuntzak ere, ez al du antzeko helburua?aurrean dituzun horiekin komunikazio ezinhobea izatea da klase on bat ematearen gakoa, eta horretarako, derrigor, eman behar duzun hori ezagutzeaz gain, ezinbestekoa deritzot nik komunikatzaile ona izateari, hizkuntza aldetik, keinu aldetik, tonu aldetik, baliabide aldetik… eta agian momentu honetan ez ditut irudikatzen dudan komunikatzaile ezinhobe horrek behar dituen baldintza guztiak izango, baina egon naiz klase baten aurrean, egon naiz, 13, 14, 15 urteko ikasleen aurrean, eta saiatu naiz ahalik eta modurik onenean komunikatzen, mezuak helarazten eta laguntzen.
Noski! lan guztiek dute beren alde on eta alde txarra, eta mikrofono baten aurrean jartzea bezain gatza da nerabe talde baten aurrean jartzea. Zailagoa dela esatera ere ausartuko nintzateke, nerabeak ez dira tontoak,e ta badakite zein den irakaslearen puntu ahula, are gehiago, irakasle gazte bat begi aurrean ipintzen zaienean, baina…gauzak apurka apurka ikasten dira, eta  bigarren hezkuntzan klaseak ematen jarraitzeko aukera badut, ziur nago ikasteko aukera izango dudala.
Hala ere, nire lehengusinak eta auzokoak ez dituzte hamar urte eta bizitzak hainbat buelta emango dizkie hemendik eta unibertsitatera joan behar duten arte, baina ni ere oraindik bueltaka nabil, eta agian nire bizitzako lana hedabide batean aurkituko dut, gustatzen zaidan lan batean, gogoz egiten dudan horretan… edo agian beste leku batera mugituko nau haizeak… ikusiko dugu…

Berpizkundea…

2010/01/18

Kostaldeak Bitacoras.com alde batera utzi eta hemendik aurrera hemen egingo du bizia.

Mas Vale tarde que nunca…

2009/09/22

Esan ohi da hobe dala berandu heldu ez heltzea baino, eta hori da nik gaur egin dudana, alegia, berandu baino lehen nire bitakora honi beste ekarpen (txiki) bat egin…

Aspaldi ez dut hemen idazteko tarterik izan… edo beste zenbaitetan esan dudan bezala, agian tarte kontua baino gogo kontua izan da, baina tira… gauza da aspaldi ez dudala hitzik idatzi hemendik…

Mezu hau idazten jarri aurretik dagoeneko idatzita nituenak begiratzen ibili naiz…

 Iaz garai honetan nire burua guztiz nahastuta zegoen… karrera amaituta, eitb24.com webgunean lanean, lanean gustora, edo erdi gustora, edo behintzat lanean, eta ezin kexatu1 bapatean lanik gabe, berriz ere etxean, bitartean CAP egiten, egunero, arratsaldero… hori ere… esperientzia polita ikasketei dagokienean, baina… hobetu litekeena…

CAParekin batera eta sekula lan bat aurkituko ez nuela uste nuen momentuan, hamaika ordezkapen, liburuak han eta hemen, ikasle piloa… CAPean ikasten geunden hori errealitate bihurtzen ari zen, irakasle plantak egiten nenbilen dagoeneko.

 Ikasturteak aurrera beste hainbat ordezkapen… hilabete luzez lengua, gizarte eta beste hainbat klase, tarteko Briñasera irteera bat, eta hilabete amaieran sos batzuk… ezin gehiegi kexatu!

Aurten eta uda oporretan eman ostean, berriz ere lanean, ez dut langabezian egon naizela gehiegi pentsatzeko tarterik ere izan… dagoeneko irakaslea naiz berriz ere… Abendurarte Bihotz Gaztea iakstolan egongo naiz, abendu arte tutore, irakasle, langile…

Momentuz badaukazue nire berri abendurarte, gero iksuiko dugu zer gertatzen den…

laster arte! 

Arnasa hartu

2009/05/03

Hartu arnasa eta bota… eta behin egitearekin nahiko ez baduzu, egin ezazu behar beste aldiz: hartu arnasa sakon eta ahotik bota…

Behin egin dut, eta birritan, hirutan ziur….baina azkenaldian arnasa 10 aldiz hartu eta bota arren ito egiten naizela sentitzen dut.

Denborak aurrera egiten du etengabe, dagoeneko ez ditugu 15 urte, ez 16, ezta 20 ere. Amaitu ditugu ikasketak, eta heldu da lanean ahsteko unea, edo behintzat horrela beharko luke.

Hasi gara ezkontzak eta izaten, ezkontzaz paso egin eta lagunek etxetik nola alde egiten duten ere ikusten gabilz azkenaldian. Ikusi bakarrik balitz… nik uste ikusi baino, inbidiaz begiratzen diogula egoerari, inbidia sanoz, hori bai!

Lagun berriak ere joan dira agertzen, edo lagun bihurtu aurretiaz ez zirenak. Atzo eta ezkontza bat aitzaki, jende berriarekin egoteko aukera izan nuen, agian ezin "lagun" direnik esan, ezagun litzateke hitzik egokiena, baina agian denborak aurrera egiten duenean, orduan bai  izango dira lagunak, zergatik ez?

Erabakiak hartzearekin batera, erabakiak onartu ere egin behar dira, edo erabakiak baino, errealitatea bera onartu. Gatza da abtzutan. Nik egin behar dudan horrez gain, edo akaso nik egin beharko nukeen horrez gain, nola onartu zuk egin behar duzuna? Aurpegian irribarre bat eta burua tente? gauza batzuetarako horrelakoa izaten naiz, kokiltzen ez den horietakoa, baina itxura gogor horren azpian bada negar egiteko etengabeko gogoa duena, arnasa hartu ezinik dabilena.

Ordenagailua itzali eta sofa gainean jarrita, ajeak uzten badit, gaur ere saiatuko naiz arnasa hartzen, gaur ere saiatuko naiz behin ez bada birritan, edo hirutan, ea gaur arnasa sakon hartu eta barruak lasaitzen zaizkidan.

Adiorik ez!

2008/12/03

Izarren hautsa egun batean

 bilakatu zen bizigai,

hauts hartatikan uste gabean

noizpait ginaden gu ernai.

Eta horrela bizitzen gera

sortuz ta sortuz gure aukera

atsedenik hartu gabe:

lana eginaz goaz aurrera

kate horretan denok batera

gogorki loturik gaude.

Gizonak badu inguru latz bat

 menperatzeko premia,

 burruka hortan bizi da eta

hori du bere egia.

Ekin ta ekin bilatzen ditu

 saiatze hortan ezin gelditu,

jakintza eta argia:

 bide ilunak nekez aurkitu

 lege berriak noizbait erditu

hortan jokatuz bizia.

Gizonen lana jakintza dugu;

ezagutuz aldatzea,

naturarekin bat izan eta

 harremanetan sartzea.

Eta indarrak ongi errotuz

gure sustraiak lurrari lotuz

bertatikan irautea:

ezaren gudaz baietza sortuz

ukazioa legetzat hartuz

beti aurrera joatea.

Ez dadukanak ongi ohi daki

eukitzea zer den ona,

bere premiak bete nahian

 beti bizi da gizona.

Gu ere zerbait bagera eta

gauden tokitik hemendik bertan

 saia gaitezen ikusten:

amets eroak baztertuz bertan

sasi zikiñak behingo erreta

bide on bat aukeratzen.

Gu sortu ginen enbor beretik

sortuko dira besteak

 borroka hortan iraungo duten

 zuhaitz ardaska gazteak.

Beren aukeren jabe eraikiz

 ta erortzean berriro jakiz

 ibiltzen joan direnak:

gertakizunen indar ta argiz

gure ametsa arrazoi garbiz

egiaztatuko dutenak.